Tijd vliegt!

Hiii all,

We zijn alweer een weekje verder... Tijd vliegt hier echt voorbij :) (teken dat het leuk is ;))
Vorige week vrijdag hebben we een rustig dagje achter de rug gehad in Newcastle en zijn we snamiddags op een leuk campingetje beland met een zwembad en veel vogels, heeeel veel vogels. Kleurrijke papegaaien, leuke beestjes :)!

Zaterdagochtend vroeg vertrokken naar Nelson Bay. Daar hebben we de kort maar krachtige wandeling 'the Tomaree Head Summit Walk' van het Tomaree National Park gedaan. Op de top een prachtig uitzicht over Nelson Bay en andere mooie baaikes en eilandjes errond. Op de korte steile helling zijn we voor de eerste keer in aanraking gekomen met een soort grote hagedis (Lizzard). Hebben er foto's van (proberen) trekken. In het begin is het wel verschieten als er zo een beest (onze eerste was zeker bijna een meter groot, met de staart meegerekend) je pad doorkruist. Maar ondertussen hebben we er al zoveel gezien en tegengekomen dat we weten dat zij ook (alleszins evenveel als Char;)) schrik hebben en meestal (ook wel jammergenoeg) snel wegsluipen waardoor we ze niet lang kunnen zien.
Na de wandeling zijn we op Nelson Bay Beach gaan uitrusten (ja rusten moeten we ook doen ;)), het was ook een zeer hete dag dus de verfrissende zee deed enorm deugd. Hebben daar ondertussen ook het snorkelgerief uitgetest, en goedgekeurd. Missen enkel nog elk een paar zwemvliezen, maar die vinden we wel! Hebben die nacht aan het strand in Anna Bay geslapen, dicht bij de 4WD drive entrance/access van de tour voor de volgende dag. 

Zondag heeerlijke 4x4 tour gemaakt op het strand met onze auto. Zijn vanuit Anna Bay vertrokken tot het strand van Williamtown, doorheen het Worimi Conservation Lands. Zalig gevoel om alleen door zee en prachtige prachtige (maar echt prachtige) duinen omringd te worden! Veel pauzes waren niet nodig, het rijden was te leuk ;) Hebben er natuurlijk foto's van!!
Iets na de middag zijn we in Williamtown toegekomen en zijn we naar Hawks Nest doorgereden. Daar lekker (maar wel letterlijk) uitgewaaid aan Jimmy's Beach, super mooie baai, zo mooi wit zand en lichtblauw klaar water, met zicht op Nelson Bay en omgeving (waar het duidelijk aan het bosbranden was....heel veel rook en helicopters boven de bossen). Voor diegenen die al een beetje schrik krijgen bij het lezen over de bosbranden: geen paniek of zorgen (no worries mates), we zitten ver genoeg van de branden en zijn altijd op de hoogte van waar het brandt..
Na Jimmy's Beach zijn we eventjes naar Bennet's Beach geweest, opnieuw praaaachtige witte duinen, met praaaachtige uitzichten op de verschillende baaien. Van op de duinen hadden we langs de ene kant zicht over de zee en langs de andere kant zicht over de boomtoppen heen. Op weg naar de camping zagen we nog verschillende ingangen voor met de 4WD op het strand te rijden, en adri kon het echt niet laten om ze gewoon voorbij te rijden, dus bij Dark Point zijn we eentje ingereden (zonder echte autovoorbereiding), resultaat: vastgereden...... joepie....een weggetje tussen struiken - vol met reptielen.....char was blij...of niet.... Adri heeft de banden plat laten lopen, en het zand aan de banden met een schop vrijgemaakt waardoor we toch terug konden keren, fieuw :).
S avonds zijn we naar een supergezellige camping aan het Myall Lake gegaan om te overnachten. Hebben daar trouwens onze eerste Dingo gezien. Een Dingo is een hondachtig, euhm, beest. Om eerlijk te zijn leek het eerder een uitgehongerde straathond die weinig tot niet agressief zou zijn maar bon....we werden wel meermaals gewaarschuwd op 'posters' op de camping en infoborden voor deze beesten omdat ze vrij onvoorspelbaar zijn in hun gedrag. Goed om weten natuurlijk.
Die nacht was er een zwaar (voor ons toch zwaar: liggend in een tent op de auto) onweer. Luide donder, onvoorstelbaar veel bliksem achter elkaar en een zeer hevige wind. Zijn na een uur toch even in de auto gaan zitten en hebben daar wat proberen slapen tot het hevigste deel van de storm voorbij was. In de auto, wanneer we lagen te slapen, is er een beestje (vermoeden een minivliegje, alleszins iets dat kan vliegen of vleugels heeft) in Char haar oor gekropen. Ze hoorde een beestje aan haar oor en had als reflex om haar oor toe te duwen, helaas zat het beestje (waarschijnlijk daardoor) in haar oor. Ambetant gevoel voor zowel Char als het kleine beestje dat het duidelijk ook niet leuk vond (probeerde heel de tijd weg te geraken, waardoor het waarschijnlijk nog dieper ging, en heeel veel bewoog met de vleugeltjes wat dan weer ambetant en beetje pijnlijk was voor Char....). Nuja, hebben olijfolie en water (thanks Adri en thanks internet) in haar oor gegoten en het beestje was dood en Char had geen last meer. Dus alles ok ;).

Maandag was het onze laatste dag aan Myall Lake. Hebben in de voormiddag (in Mungo Brush) de Johnson Hill Lookout (walk) gedaan, in een rainforest. Onze eerste minuut kwamen we al een serieus (maar wel zeeer mooi) beest tegen, opnieuw een soort Lizzard (reptiel). Deze was zeer fotogeniek aangelegd, en kroop (precies express voor de camera;)) op een boomstam waardoor we hem nog beter konden bestuderen. Char werd wel een beetje bang gedurende de wandeling (reptielen, dingos,... en helemaal alleen in het bos) waardoor het een snelwandeltocht werd (wat toch goed voor de conditie is?:)). Het was een mooi bos, het leuke is dat er zo veel verschillende soorten beesten, planten, bomen,... zijn zodat je voortdurend dingen hebt waar je 'ohhh mooi, waaw kijk, ...' bij zegt. 
Na de wandeling moesten we de autoferry nemen (de Bombah Point Ferry om naar Bulahdelah te kunne doorrijden), slechts 3 minuten, gewoon een dunne rivier/meer oversteken. Eenmaal het water overgestoken hebben we de Lakes Way genomen in plaats van de Pacific Highway, een stuk aangenamer en rustiger rijden. In de Pacific Palms hebben we aan het Myall Lake overnacht, super rustig en gezellig, waren er helemaal alleen. Niet helemaal alleen natuurlijk, samen met de vogels :)...

Dinsdag hebben we de 'Lighthouse van Seal Rocks' bezocht, mooie toren en leuk uitzicht op de zee! Na het vuurtorenbezoek zijn we de verschillende stranden en baaien (Charlotte Bay, Blueys en Boomerang Beach) afgegaan om er te wandelen en te genieten van het uitzicht, om erna te relaxen en te spelen met de palletjes :):) op Elizabeth Beach.

Woensdag hebben we ons klaargemaakt voor Barrington Tops National Park (volgetankt, boodschappen gedaan, genoeg water voorzien,...) waar het heel koud kan zijn, maar wat wel de moeite waard is! In Gloucester vlakbij het NP hebben we ons nog eens extra geinformeerd over de verschillende wandelingen en 4WD trails die we konden doen (hebben daar perongeluk de enigste (of alleszins 1 van de heel erg weinige) kaarten van het park meegenomen van het mevrouwtje die ons uitleg gaf, hebben we achteraf beseft. Voelden er ons wel wat schuldig bij, ze was zoooo vriendelijk dat ze het waarschijnlijk niet durfde zeggen dat het niet de bedoeling was dat we de kaart meenamen...). Hebben ons trouwens ook een paar spelletjes aangeschaft (spel kaarten, Rummikub en een Dartsbord - JOEPIEEEEEE JUUUIIIIJJJJ SPELLETJES :))! Hebben in het Barrington Tops National Park in de Polblue Camping overnacht. Zoals verwacht een zeer koude nacht waar we gelukkig geen last van hadden door onze voorbereiding erop.
Een ijskoude ochtend erna... Jeansbroek, twee tshirts, dikke trui en windstopper aan...en klaar waren we om te vertrekken. Hebben de 'belangrijkste' lookouts en stopplaatsen gedaan: Thunderbolts Lookout, Devils Hole Lookout, The Firs (een gigantisch dennenbos, tussen de loofbomen heen) en Dingo Gate (Jurassic Park stijl, met een groot ijzeren hekken om er te geraken, die we achter ons weer moesten afsluiten). Naast deze wandelingen hebben we 2-3 leuke 4wd trails met de jeep gedaan. Was 'vreeee wijs' om te doen, hobbelwegen, plassen, rotsen, ... En dat allemaal terwijl je ergens diep in het rainforest bent, alleen met je twee, tussen de natuur. Heerlijk gevoel :).
Normaal zouden we nog een dag in het park gebleven zijn, maar rond 15uur wouden we iets eten op de camping en zijn ze ons komen verwittigen voor een zware storm die op komst was (voor die avond-nacht) en zeiden dat we beter niet nog een nacht bleven...
Dus zijn we doorgetrokken naar Ellenborough, voor 'the legendary Ellenborough Falls'. Deze 200 meter diepe waterval was zeker een omweg waard van onze volgende bestemming: Port Macquarie! Op de korte wandeling naar de waterval zijn we een leuk, misschien wel wat schattig?:), en ergens ook wel gevaarlijkuitziend reptiel(tje) tegengekomen. Leuk beestje, zie foto!
In Comboyne, wat verderop van Ellenborough hebben we op een camping (of iets dat er toch op lijkt haha) overnacht. Superklein dorpje met alleen maar vriendelijke en nog vriendelijkere mensen. Hebben de ochtend zelf verse kippeneitjes meegekregen van een andere (beetje rare, doch supervriendelijke) campeerster. Vrijdag was een regenachtige dagje, ideaal om door te reizen naar Port Macquerie.
Daar toegekomen, bleek het niet zo makkelijk om een overnachtingsplaats te vinden aangezien het de Iron Man was dat weekend (triathlon wedstrijd, wereldwijd gekend, waardoor er dus enorm veel volk was in Port Macquarie die ook allemaal een slaapplaats nodig hadden, woeps:)). Zijn dan uiteindelijk op een caravanpark beland, waar we een kleine cabin hebben gehuurd voor een nacht. Was luxe voor ons, eigen douche en wc, eigen (primitief) keukentje en een bed, waaaw ;). Hebben dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om alles eens goed te wassen en te kuisen.
Nog een grappig momentje daar beleefd op het caravanpark... Tijdens onze was kwam er een jongen naast ons staan (had een rood trainingske aan, een glazig scheef oog en wat kwijl uit zijn mond en op zijn trui..) die ons vroeg of we een bepaald liedje kende (iets van death metal ofzoiets). We kenden het niet. Toen begon hij het plots te zingen...met een 'gitaar' in zijn hand (neen, er was geen echte gitaar)... Wij alletwee onze gezichten serieus proberen houden en strak naar de wasmachine kijken... Uiteindelijk de moed samengeraapt om hem te onderbreken en te zeggen dat we het niet kenden. Onze was was ook gedaan dus waren we klaar om terug naar onze cabin te gaan. Begon hij nu toch niet mee te stappen (niet echt stappen, meer een beetje hinken ofzoiets) naar onze cabin. Hij bleef volhouden dat we het lied moesten kennen en dat we het samen met hem moesten opzoeken enzovoort... We probeerden hem uit te leggen dat het niet nodig was voor ons, tot hij plots vroeg ofwe twee minuutjestijd hadden en we naar de schommel een paar meter verderop wouden kijken. We konden daar natuurlijk geen neen op zeggen, wat zijn twee minuutjes en als hem dat gelukkig maakte... Hij kroop op de schommel, zette hem klaar, keek nog een keer naar ons en begon aan een soort ingebeeld metal concert, al schommelend met een ingebeelde gitaar. En maar zingen en schommelen en zingen en schommelen.... We stonden daar, niet wetend hoe daarop te reageren, onze lach inhoudend... Na een paar minuten onze cabin binnengegaan om eens te beginnen koken. Helaas....onze cabin was slechts enkele meters van de schommel ver, waardoor we een twee uur durend (echt waar!) schommelmetal optreden hebben mogen aanhoren :) hahahahahaha

Zaterdag vroeg opgestaan en naar een wildlife & koala park gegaan. Superleuk dagje (time of our life), hebben koala's geaaid, kangoeroetjes eten gegeven en geknuffeld, een krokodil van 5m gezien, enzovoort! S avonds aan Shelley Beach overnacht, vlak aan het strand, heel gezellig!
Zondag hebben we een relaxe dag gehad, eerst gaan kijken naar de iron man, de fietsers passeerden ons daar, dan wat spelletjes gespeeld (Rummikub en petanqueske gedaan). In de namiddag zijn we naar het Koala Hospital gegaan, daar kon je de operatietafels zien, en de verschillende koalapatientjes in hun verblijf, aangrijpend beeld, werd je wel stil van. Er was een koala met bv nog maar 1 oog en 1 been, die er toch in slaagde terug hoog in de bomen te klimmen, echt super :). Geweldig wat die mensen doen voor die beestjes. 

Vandaag, maandag, zitten we nog een dagje vast in Port Macquarie omdat onzen Jack bij de garage op bezoek moest. Het is tijd voor een nieuwe timing belt (distributieriem), nog een (onverwachte) grote kost. Maarja...no worries zeker??;)
Vanmiddag trekken we door, in de van richting Byron Bay!

See ya!
Miss you!
Xxxxxxxx