New Zealand: PART I: North Island

22 maart 2014 - Queenstown, Nieuw-Zeeland

Vrijdag 28 februari was het zover, vliegtuig naar New Zealand. Spannend, leuk en het gevoel dat we op reis gingen haha...

Na een goeie 3 a 4 uur vliegen kwamen we toe in Auckland, waar we werden opgepikt door de shuttle van ons motel. Het was 17u, waardoor we onze huurauto nog niet konden ophalen en we dus verplicht een nachtje in een motel moesten slapen. Niet dat we dit zo erg vonden ;). Heeeerlijk geslapen in een echt dubbel bed..

De volgende dag bezochten we de Waitomo Caves, waar duizenden gloeiwormpjes voor een leuk effect zorgden in de donkere caves..sterrenhemelachtig.. Persoonlijk: veel te veel geld voor wat het is... Na de caves reden we door naar Taranaki, waarbij we een kleine stop hebben gemaakt op een van de black sand beaches.
De dag erna hebben we de Mount Egmont (Mount Taranaki) beklommen. Onze zwaarste wandeling ooit, hebben er in totaal 8u30 over gedaan. De beklimming was op rotsen, losliggende stenen en gruis, we slierden dus vaak stukjes terug en moesten toch af en toe op adem komen ;) (voelde een beetje hetzelfde als op een duinberg naar boven stappen, maar dan in het laaaang en met losliggende stenen enzo). Maar het was echt meer dan de moeite. Het laatste stuk beklimming zaten we echt in de wolken, een apart gevoel. Duizelingwekkende, praaachtige uitzichten van op de top van de berg (2518m). We zaten te picnicken boven de wolken, op de top van de berg, omringd met sneeuw en het zonnetje op ons gezicht. ZALIG! Bij het toekomen bij de auto na de wandeling waren we moe maar ooooh zo voldaan :)!

Na onze intense dag gisteren op de Mount Egmont, was het de volgende dag een relaxed dagje in Wellington. Daar hebben we het Te Papa museum bezocht. Tot nu toe ons leukste museum. Hier leerden we meer over de onderwaterwereld (er ligt een giant squid tentoongesteld, de enigste ter wereld), de natuurlijke krachten op de wereld zoals de aardbevingen, ... We konden in een huisje in het mueum zelf ervaren hoe het voelt als er een aardbeving is, interessant.
Na een paar uurtjes in het museum doorgebracht te hebben, zijn we naar de Weta Cave gegaan (basis van het productiehuis Weta). Interessant en leuk, vooral als je fan bent van the Lord Of The Rings, met bijvoorbeeld verschillende standbeelden van de personages uit de films te zien (en erbij te poseren uiteraard...)
Na deze culturele en chille dag was het tijd om door te rijden naar Tongariro National Park waar we de volgende dag de wereldberoemde Tongariro Alpine Crossing gingen wandelen. Hadden helaas een beetje langer over de rit gereden dan voorzien, waardoor we in het donker naar een slaapplaats moesten zoeken, en hierbij ergens op een hoogte van 1400m op een rest area langs de kant van een baan uitkwamen... IJSkoude nacht, bbbbrrrrrrr onze voorruit en zijspiegels waren nog bevroren de volgende ochtend.. We waren blijkbaar al een beetje te hoog gereden, woeps :).

Dinsdagochtend vlug nog eens naar het visitorcenter om ons nog wat te informeren. Daar raadden ze ons af om de volledige wandeling te doen, want het had veel gesneeuwd de vorige nacht en goed gevroren (ja...dat wisten we). We konden de wandeling beginnen en dan zien tot waar we geraakten, of we konden wachten tot morgen.
Toch maar onze stoute (berg)schoenen aangetrokken, goed aangekleed (alle warme kledij boven elkaar, kousen als handschoenen, volledig ingepakt... Jip we zagen er goed uit...), en aan de wandeling begonnen (en uiteraard volledig gedaan).
Deze wandeling is echt meer dan terecht verkozen als de beste eendaagse Great Walk ter wereld!!
Bij het begin van de tocht, wandelden we doorheen alpenweiden met zicht op Mount Ngauruhoe (beter bekend als Mount Doom, LOTR). We doorkruisten vulkanische vlakten en klommen steeds hogerop. We werden echt letterlijk omvergeblazen (de bergwind was sterk en ook nog eens ijzig koud, voelde aan als -7) op het eerste hoge punt, hier hadden we een super zicht op Oturere Valley, Desert Road, Mangatepopo Saddle en de Kaimanawa Mountains. Alles was prachtig besneeuwd. 
Op het hoogste punt van de tocht (1886m) had je zicht op de Red Crater, met op de achtergrond de Emerald Lakes en Blue Lakes. Adembenemend mooi! Ook al was de tocht koud, het voordeel was dat we een spectaculair zicht hadden door de bevroren lakes en de besneeuwde bergen en craters :). Na 5u45 stappen, hadden we de 19,4km lange en fantastische tocht afgelegd.

De volgende dag trokken we door naar Lake Taupo en de regio errond, waar we de Huka Falls bezochten. Deze waterval wordt gecreerd doordat de langste NZ'e rivier (the Waikato) door een dunne doorgang wordt geleid en daarbij een 10m diepe val maakt in een aanliggend meer. Er stroomt 200.000 liter water per seconde door, gek!! Na de falls, hebben we genoten van een gratis natural hot spring. Rare maar heerlijke ervaring. Je zit in het water tussen rotsen aan de Waikato rivier die op die plaats samenvloeit met de Otumuheke Stream en zo een natuurlijk spa bad vormt. Het water heeft echt een temperatuur van rond de 40 graden. Vervolgens reden we door richting Matamata, langs Rotorua. De hele stad stinkt naar zwavel (rotte eieren) doordat er vulkanische zwavelmeren zijn. Niet al te aangenaam dus haha.

Donderdag zijn we dus naar Matamata (ook wel gekend als Hobbiton) gegaan. We kregen een 2,5uur lange tour doorheen het Hobbitdorpje met meer dan 40 hobbit holletjes. Hierna kregen we een lekkere hobbitpint in The Green Dragon, yummie! Super uitstap als je the Lord Of The Rings films en the Hobbit films hebt gezien! Echt dé max.

Onze laatste dagen brachten we door in de Coromandel Peninsula en de Bay Of Islands, ideaal met het heerlijk nazomerweertje!
Zaterdag gingen we naar Hot Water Beach. Na daar een dagje genoten te hebben van het goede weer en een prachtig zandkasteel gebouwd te hebben, was het terug low tide en tijd om een diepe put te graven en te genieten van het natuurlijke warme bad (de zon zat achter de bomen, dus het gaf een ideale verwarming). Hilarisch om iedereen (zeer jong tot zeer oud) druk in de weer te zien met een schop, diepe putten te graven en dit allemaal met veeel enthousiasme :). Raar maar leuk fenomeen dat natuurlijke hete water-strand!
We zijn na ons heerlijk badje doorgereden naar Cathedral Cove, een bekende rotsformatie in New Zealand.

Zondag en maandag vertoefden we aan de Bay of Islands, hebben Russell en Paihia bezocht (en de stranden ervan). Heerlijk relaxed en mooie stadjes. De eilanden zijn echt leuk om naar te kijken vanop de baai en stranden.

Dinsdag, onze laatste dag op het Noordereiland, hebben we tijd genomen om Auckland City te bezoeken. Een moderne en gezellige stad! Leuk om door te wandelen als toerist ;).

Volgende dag gaven we onze huurauto (stiekem met veel plezier) af aan het verhuurbedrijf dichtbij de vlieghaven van Auckland en namen we het vliegtuig naar het Zuidereiland, naar Christchurch. Hier haalden we onze tweede (helaas zelfde soort) huurauto op. Gelukkig een iets nieuwere als onze eerste, maar nog steeds een krap autoke om rond te trekken in vergelijking met onze Australische jeep haha ;).

PART II: South Island, kon beginnen!!

Ondertussen is het onze laatste week op het Zuidereiland (en Nieuw Zeeland). We zitten hier tot 28 maart. Hebben al prachtige dingen gezien.... Maar dit is voor het volgende blogbericht na NZ! ;)

Lots of love,
Charliano

Foto’s

5 Reacties

  1. Pà:
    22 maart 2014
    Bel racconto Adri soprattutto le passeggiate e la cittá moderna. Ma nessuna foto della cittá, malgrado la bella passeggiata? Saluti a C.
  2. Jeannine:
    22 maart 2014
    hallo schattekes
    weer goed beschreven en weer veel beleefd en gezien, ook prachtig en eens iets anders dan autralie denk ik zo ,,nog veel reisgenot
    dikke zoen omake
  3. Mimi:
    23 maart 2014
    dag moedige trekkers.
    dit is wel nog mooier dan australiè, hè. we hebben er van genoten en geniet maar verder van jullie avontuur.
    liefs van, mimi opa
  4. Mamsie:
    23 maart 2014
    Prachtig! New zealand staat vanaf nu op nr.1 op ons todo- lijstje. Kijk al uit naar deel 2 :-)
    Zoen
  5. Mamsie:
    23 maart 2014
    Correctie... Was mamsie voor alle duidelijkheid